W miejscowowści tej turystyka rozwijała się od czasu wybudowania kaplicy na Śnieżce. Tędy prowadziła nań najdogodniejsza trasa, dlatego też pojawili się przewodnicy, od 1817 r. oficjalnie rejestrowani w Korpusie Przewodników Górskich i Tragarzy Lektyk w Jeleniej Górze " pierwszej na świecie takiej organizacji! Wynajmowano wozy i konie wierzchowe, ale funkcjonowało też wielu rzemieślników i pomniejszych zakładów. Poważnym magnesem stało się odtworzenie kościoła Wang w jednej z wyżej leżących osad, co sprawiło, że od poł. XIX w. był najpopularniejszą miejscowością turystyczną pod Karkonoszami, wchłaniającą stopniowo okoliczne przysiółki. W ślad za tym zaczęły powstawać hotele i pensjonaty, szybko przybywające po doprowadzeniu linii kolejowej z Jeleniej Góry w 1895 r. Wspomogło to rozwój nowej mody " narciarstwa (pierwszy klub powstał w 1903 r.).

Miejscowość zyskała wiele na popularności, w tym w NRD. Po kolejnych kryzysach polskiej gospodarki miasto od połowy lat 90. ponownie odzyskało dynamikę, w sensie urbanistyczno-ekologicznym wypełniając już właściwie całkowicie miejscową przestrzeń. Swoistym symbolem staje się wielki kompleks hotelowy "Gołębiewski", jaki rozpoczęto budować w 2007 r. Także urządzenia narciarskie wdzierają się stopniowo pod sam grzbiet. Coraz bardziej narasta więc kolizja z potrzebami ochrony środowiska przyrodniczego w Karkonoskim Parku Narodowym, także wskutek wielkiego napływu gości.

Zabytków architektury nie ma za dużo " rozebrano w 1990 r. ostatnią drewnianą chałupę pasterską z końca XVIII w. (ul. Konstytucji 3. Maja 27), ale ocalał sąsiedni drewniany dom A. Zölfela z 1837 r., pozostałe są młodsze. Tuż u początku centrum, przy ul. Konstytucji 3 Maja, wznosi się kamienny poewangelicki kościół p.w. Najśw. Serca Pana Jezusa z 1908 r. o cechach neoromańsko-neogotyckich. Tuż obok (nr 37) ocalała d. karczma sądowa z 1836 r., kilkakrotnie przebudowana, dziś DW Bachus. Za nią poniżej znajduje się Muzeum Sportu i Turystyki. Dalej ku centrum ulokowano w 1910 r. kościół Nawiedzenia NPM. Kamienno-drewnianej bryle nadano pewne cechy tyrolskie, zniekształcone przez nowoczesną dobudowę prezbiterium z lat 1974-75 projektu A. Billa.

Za pomnikiem "Wyzwolicielom Dolnego Śląska" warto zejść czerwonym szlakiem do doliny Łomnicy, gdzie w latach 1910-15 pojawiła się kamienna zapora przeciwrumoszowa, piętrząca niewielki, ale malowniczy zbiornik. Stanowi on popularny cel odwiedzin.
W oddalonej, wysoko położonej części miasta " Karpaczu Górnym wznosi się jedna z największych atrakcji Sudetów. Jest to ewangelicki kościół Wang, przeniesiony z Vang nad jez. Vangsmjösen w południowej Norwegii. Zakupił go na zlecenie Fryderyka Wilhelma IV malarz J. K. Dal z zamiarem ustawienia go w Berlinie. Wskutek zmiany planów na prośbę hrabiny F. von Reden z pobliskiego Bukowca przetransportowano rozebraną świątynię w obecne miejsce na zboczu Czarnej Góry.

Poza licznymi obiektami krajoznawczymi są tu też i te służące rozrywce. Wymienić tu trzeba Letni Tor Saneczkowy "Kolorowa", zwany rynną, o długości 1060 m " w samym centrum. Obok Muzeum Sportu i Turystyki powstał przy ul. Parkowej niedawno Park Linowy "Trollandia", gdzie do pokonania są wiszące mostki, liny i inne chybotliwe urządzenia. W 1999 r. pod Kozią Skałą między Karpaczem a Ściegnami otwarto Western City " miniaturę miasteczka z amerykańskiego Dzikiego Zachodu z saloonem, bankiem i innymi obiektami. Organizuje się w nim pokazy jazdy "kowbojskiej", czyli w stylu western, rodea, inscenizacje napadu na bank i dyliżans oraz różne spotkania.